Dziękuję za wspomnienie o Iranku – Osmeckim. Zwłaszcza w kontekście Powstania Warszawskiego, do którego próbuje się przekonać społeczeństwo, że można podchodzić tylko na klęczkach. Przez to cierpimy na brak rzetelnej dyskusji, bo wszelki głos krytyczny uważa się za wraży
Tymczasem głos Osmeckiego trudno uznać za wraży.

Oprócz podanych w przypisie wspomnień można jeszcze poczytać o emisaryjnej działalności bohatera w jego pamiętniku
Emisariusz “Antoni”, Kazimierz Iranek-Osmecki, Paryż : Editions Spotkania, 1990