Po pierwsze – witam nowych komentatorów w moich blogowych progach.
No wiem, że to prawacki przeżytek, tak witać. :)

Zwróciliście uwagę na “oczywiste oczywistości”. RCS próbował nawet te oczywistości tłumaczyć, argumentować. I nic!
A wszystko dlatego, że my tu za mało postępowi jesteśmy. Żeby nie powiedzieć – archaiczni. Takie antyki, kurde. Zdezelowane.
Skąd taką opinię wywiodłam? Ano z poniższego (i tu już zaczynam się kajać i trykać pokłony panu Zbigniewowi).

Nie wiem czy zauważyliście (czy ZP Sz to miał na myśli pisząc o “modelu”?) ale pan Zbigniew przedstawił nam nowatorski wzorzec nieustającego wzrostu gospodarczego. O tak przedstawił:

Wprowadzamy przepisy krępujące gospodarkę (dajmy na to jeszcze 100 różnych koncesji/zezwoleń/pozwoleń, potem prawo antykorupcyjne) oraz utajniamy procedury. Podstolnie dostajemy haracz w wysokości 10%. Gospodarka, dzięki tym podstolnym przepływom wirtualnych pieniędzy zaczyna się rozwijać. Dokręcamy śrubę przepisów. Przepływy podstolne rosną. Wzrost gospodarczy pędzi, jak szalony. Dokręcamy śrubę…

Normalnie – perpetum mobile! To trzeba opatentować.

Że też ja na to nie wpadłam! Już widzę oczyma wyobraźni te nagrody, pieniądze (bynajmniej nie wirtualne), nagłówki w gazetach, wywiady. Może Nobel…?
Rozmarzyłam się, głupia. Przecież nie mam pojęcia o pr.. pra… (przepraszam, muszę “copy-paste” zrobić) prakseologii zarządzania. Uff…

Pozdrawiam solidnie, jak na lokalną Czarną Magię (to też pan Zbyszek dla mnie wymyślił, a co!) przystało.

p.s. Panie Zbigniewie, proszę wybaczyć zwłokę. Jak na prawaczkę przystało obiad niedzielny rodzinie przygotowuję. To takie niepostępowe… wiem.