O tym do Pana dzisiaj rozmawiam właśnie.

Że są na tym świecie rzeczy, są na tym świecie rzeczy, których nie można kupić.

Gdybym miała tylko krzywdy i niesprawiedliwości pamiętać, to prawdopodobnie nie dożyłabym dwudziestej wiosny życia. Ze zgryzoty.

I moja religia, Panie Yayco nakazuje mi brać to co dobre, tak jak to co złe.

Dobre jest przyjemniejsze, to oczywista kwestia.

Złe jest jakie jest. I też jest.

Najcenniejsze jest to, że w każdym miejscu można znaleźć dusze przyjazne.

Dla mnie dobro zawsze przesłania zło.

To dobro wydarzyło się dzięki Panu. I dzięki jeszcze iluś tam osobom.

Moja wdzięczność dla Pana jest niezmierzona, proszę Pana.

Pan sobie to zapisze gdzieś, wężykiem.

Ależ ja tu dzisiaj lukier leję.

Jakaś to jednak jest odmiana.

Pozdrawiam Pana przez sen. Pański.