Kosmita precyzuje, że wszelkie wierzenia i religie są w dzisiejszym zdziwieniu poza tematem, a jego dzisiejsze zdziwienie dotyczy wyłącznie tzw. wiedzy o świecie, pochodzącej z obserwacji i eksperymentów. Nazywanie tej wiedzy nauką jest w rozmowie z ludźmi ryzykowne, ponieważ ludzie mają skłonność do nazywania nauką spraw i działalności para- lub poza- naukowej, do tego najchętniej współczesnej i na odwrót, do nazywania paranauką lub przesądem wiedzy opartej na doświadczeniach setek pokoleń.

Kosmita zaprzecza wszelkim posądzeniom o skłonności do nawracania. Kosmita wyłącznie tak sobie komentuje to co dostrzega i czemu się dziwi.

O religii innym razem. To dopiero jest u ludzi dziwnie urządzone.