To będzie komentarz do “Nocnych jastrzębi”, do obrazu.
Patrzę na kobietę i siedzącego tyłem mężczyznę a w głowie mam to, co napisałam wczoraj u siebie:
Spotkali się jakiś czas temu. Nic nie wskazywało na to, że się poznają. Przecież się nie znali. Żadnemu z nich nie nie przyszła do głowy oczywista myśl, że podstawowym warunkiem poznania znajomego jest zawarcie znajomości z osobnikiem nieznanym. Chyba dalej tego nie wiedzą.

A może wiedzą ale boją się (jak Pan napisał) dotknąć prawdy. Nawet niechcący. W końcu “mijanie” jest chyba najbezpiecznieszym manewrem na drodze. Przynajmniej tak ludzie mówią.

Koszmarny to obraz. Gotuje się od środka, wrze. Na zewnątrz pokazuje zimną obojętność.

Idę, bo chyba bredzę.