1.Nie wiem, jak mogłem, ale zapomniałem. Znaczy zapomniałem przy mym długaśnym acz ciekawym (he, he) przeglądzie kobiecych głosów o głosie Joni Mitchell i w ogóle o jej osobie. To niedopatrzenia więc trza nadrobić.
Nie wiem jak wy, ale ja myślę, że to jest jeden z najładniejszych utworków jakie są:

2.

http://www.tekstowisko.com/maddog/53806/popisowcowi-staroc-o-pasji

Tu kłóciłem się z Madem, Nicponiem, Popisowcem i jeszczo chyba Poldkiem o ,,Pasję” Gibsona. Przeważające siły wroga:) się zachwycały, ja nie. Napisałem im chyba, a właściwie sobie wtedy, że dla mnie jest kilka (albo więcej niż kilka krótkich scen filmowych), które mówią więcej ważnego o różnych rzeczach niż cała ,,Pasja’ autorstwa Mela G.

3. Jest taki film, ,,Love actually” się nazywa, po polsku ,,To właśnie miłość”. Świetna rzecz, zabawna , mądra i ciepła, strasznie pozytywna, można ogladać corocznie w grudniu, bo klimat świąteczny w sumie.

Jest tam pewna scena, scena w której w tle leci głos Joni Mitchell.

Jakoś mnie ta scenka strasznie przekonuje, jest tam i miłość i rozpacz, i ból straszny, i poczucie przegranej, i świadomość ze strony bohaterki własnych braków,pewnie i wściekłość, jest wspominanie, jest próba uporania się z tym, o czym się nagle dowiedziała, jest straszne rozczarowanie, jest próba (udana, bo mąż czy dzieci chyba nawet jej rozpaczy nie zauważają) zachowania pozorów dobrego nastroju, jest ból przejmujący.
Wszystko bez słowa właściwie.

Piekna scena, taka niespotykana, jak na komedię romantyczną w sumie.

Zresztą jak kto nie zna, to niech obaczy sam:

4. Jakoś nie miałem pomysłu na tekst, ale na takie kawałki tekstowe miałem.

To tyle.