Cztery już dobre miesiące mijają od wyborów a platformlizom ciągle nie dość rozsmakowywania się w temacie, jak to PiS się rozpada, przepada, czeźnie i w ogóle jest już w trumnie.

Ostatnio Mireks uniósł się nad Kaziem Marcinkiewiczem, jaki to z niego piękny gwóźdź do tej trumienki jest a klakierka, tym razem razem w składzie RRK i Stary juz klaskaniem ma obrzękłe prawice.

Ja to nawet rozumiem, że wolą koncentrować się na tym co umieją, czyli na przy…dalaniu Kaczorom, bo pisanie o osiągnięciach i pracy (he,he) ichniego rządu sztuką jest nie lada, którą tylko prawdziwi mistrzowie uprawiają. Wiadomo – pisać o czymś czego nie ma, nie każdy potrafi.

No więc kiedy zarzuciłem Mireksowi i czeredzie dokumentny brak zrozumienia, czym jest Prawo i Sprawiedliwość, na jakie i czyje potrzeby odpowiada, jaka rolę “społeczną” ale też i historyczną odgrywa oraz dlaczego jest i pozostanie trwałym, dobrze osadzonym elementem krajobrazu politycznego do tego stopnia, że najpewniej prędzej czy później powróci do władzy, zaraz Mireks kazał mi tłumaczyć, dlaczego tak jest.

Cóż, to on teraz jest reżimowym bloggerem. Trzeba więc coś napisać.

Przy okazji z typowym dla PO manipulatorskim wdziękiem kazał mi tłumaczyć, “na czym polega świetność PiS”.

Tu muszę być stanowczy – nie twierdziłem, że PiS jest świetne, tylko, że Mireks PiS nie rozumie, pisze o czymś czego nie rozumie, krytykuje to, no i w dodatku zalewa to wszystko bredniami o jakimś Kaziu z Londynu, który ma rzekomo PiS
pogrzebać, podczas gdy Kazio z Londynu straszy raczej PO, żeby mu nie zabierała synekurki i, jak pokazuje dzisiejszy sondaż w “Rzepie” nawet ma jakiś tam orężyk do straszenia Tuska.

Zadanie przede mną trudne, bo to jednak z wykształciuchami sprawa, dlatego spróbuję jakoś tak częściowo w punktach, częściowo w obrazach:

1. Potencjał przetrwania i relatywnej siły PiS polega na braku alternatywy. Mógłbym właściwie na tym zakończyć, bo dodając do tego kostnienie polskiego systemu partyjnego z jego systemem finansowania, rzecz staje się dość klarowna.
PO jest alternatywą tylko dla “swingerów”, którzy zresztą skorzystali z tej alternatywy w październiku.
“Jądro” elektoratu PiS jest tak wysoko na skali twardości, że Platfusy tylko wśród swojego aktywu mogą szukać tego hartu. A działania obecnego rządu, nie muszę dodawać, dodatkowo tę stal hartują.

2. Teraz reminiscencja osobista.
Na przełomie tysiącleci, czyli w apogeum III RP, Kwas wygrywał druga prezydenturę, SLD sposobiło sie do triumf, zdarzyło mi się podjąć inwestycję w postaci wodociągu i kanalizacji mojej posesji. Kasę na wszystko wykładałem ja.
Pominę, że rozwój infrastruktury tego typu ogólnie rzecz biorąc należy do władz lokalnych.
Nie wykłócałem sie o to, kto ma tę wodę doprowadzić.
Ja od gminy potrzebowałem tylko papierów, piecżątek, zezwoleń.
No i natrafiłem na taką kurwę, którą mianowała główna gminna kurwa
Obie kurwy, zwłaszcza ta wyżej postawiona, od lat obracały się w różnych lokalnych mafiach UW z SLD a wcześniej KLD. Pasły sie i do pasienia były przyzwyczajone.
No więc natrafiwszy na moje papiery kurwa decyzyjna, od razu przyjęła postawę wyczekującą, wiadomo na co, i zwlekała z załatwieniem, czego trzeba.
Czas był istotny, bo umowy, inne zezwolenia, itd.
Ale wytrzymałem kurwę, postanowiłem jej nie dać.
Bo te polskie urzędowe kurwy są takie, że to ty im dajesz a nie one tobie.

3. Inny obrazek – tym razem opowieść żony.
Usłyszała ona kiedyś – nie kiedyś – dokładnie wiem kiedy – w dzień wyborów samorządowych i prezydenckich w Warszawie w 2006 roku rozmowę dwóch panów.
Jeden był deweloperem – narzekał, że lasu nie może ruszyć i inwestycje mu stoją przez tych Kaczyńskich.
Drugi też zamierzał głosować na HGW, bo teraz on “tam” nikogo nie zna.

4. Nie uważam się za “osobę wykluczoną”, “zapomnianą przez główny nurt przemian”, słabo sytuowana materialnie czy nawet słabo wykształconą.
Powiem więcej – nie uważam sie za entuzjastę partii Kaczora. Np. w kwestiach gospodarczych zdecydowanie serce mam po stronie wolności i deregulacji.
Ale nie mam wyjścia. Sensownego wyjścia.
Alternatywy, jak powiedziałem, nie ma a Tusk, który obstawia się takimi ludźmi, jak Ćwiąkalski i pozwala na “ubekizację” pola walki politycznej, umacnia mnie w tym moim gorzkim wyborze.

Starałem się jakoś wyjaśnić Mireksie, w jakich okolicznościach rodzi się to egzotyczne dla ciebie zjawisko, jakim jest sympatyzowanie z PiS.

Z bardzo słabą nadzieją, że zrozumiesz, bo, niestety próbowałem to juz nieraz elektoratowi PO wyłożyć, opowiądając np. moją historie kanalizacyjną.

Najczęstszą reakcja było spojrzenie na mnie, jak na jakiegoś nienormalnego i słowa: “trzeba było dać w łapę – po co ci te nerwy były”.