opowiem Ci więc moją historię.

Wchodzę sobie wczesnym popołudniem na TXT, a tu nuuudy…

Wiadomo; zauważyła to niedawno, przepełniona żalem, nasza koleżanka.
Odkąd opuścili nas krewni i znajomi królika, cisza u nas nastała niemal cmentarna.

Wpadam zatem do salonu a tu quiz; kto wypadł lepiej Radek czy Bronek?

Mnie to w gruncie rzeczy raczej wisi; który z nich akurat wczoraj czarowniej bajerował i miał lepiej dobrany krawat.

Bo cóż może obchodzić jednego z 40 milionów, wewnętrzna sprawa kilkunastu tysięcy?

Przecież to tylko show.

I przypomniał mi się Shrek.
Idzie w górę tabliczka z napisem “applause” i publika wyje owacyjnie, a gdy w górę idzie “dezaprobata”, tłum równie karnie, buczy.

Podobnie nasze media stroją i tresują naszą post-polityczną publiczność.
Wskazują, co jest istotne, a co niewarte uwagi. Nie zawsze rzetelnie.

Dałem więc temu wyraz w spontanicznej, pełnej swady, polotu i dowcipu notce.

Aby nikogo nie urazić pominąłem tag SHREK i wykreśliłem dedykację;
“Reni i Mirkowi, z wyrazami oddania Yassa.”

Lecz to i tak nic nie dało, bo tam nie przepadają za moją twórczością, wpis znikł, a ja poczułem wyrzuty sumienia.

Szybciutko zatem wkleiłem tamto w miejscu gdzie mnie lubią. I to trzykroć!

By odpokutować, bo bardzo zgrzeszyłem…

Pozdraser