Przypomina takie zdanie, które usłyszałam w jakimś filmie. Nie mam pewności, w którym, ale to nie ma znaczenia.

“Jeśli uważasz, że coś jest Twoje – wypuść To na wolność.
Jeśli do Ciebie wróci, to znaczy, że naprawdę jest Twoje.
Jeśli nie – nigdy nie było.”

Myślę, że to jest recepta najlepsza z możliwych. Bardzo trudna, bardzo.

Czy nie jest tak, że najlepsze recepty, są najprostsze?
I czy to najprostsze nie wydaje się, aż nazbyt ryzykowne?
Czy ryzyko nas nie powstrzymuje przed najprostszym?

Czy ostatecznie nie kręcimy się, wokół własnego ogona, ze strachu?