zwykle w takich sytuacjach ludzie mówią “szczerze współczuję” lub coś w tym rodzaju, ale ja wyczytałem gdzieś, że z tym współczuciem to nie można tak hojnie, bo się może przedmiot współczucia udzielić, czy cóś.

Zatem skwituję to bezdusznie: widać taka karma proszę Pani.

I tym optymistycznym akcentem zachęcam do opędzenia się od tej pędzącej roboty a następnie powrotu do relaksacyjnych klimatów nocnych na TXT :-)

Krezus, hmmm.. może to jakieś nieprzyzwoite słowo jest?