O – znowu Pan “zabłysnął” geniuszem. Proszę mi powiedzieć – to chyba miło mieć tak przenikliwą i spójną wizję świata? Panie Jerzy – jak Pan się z tym czuje? Czy nie obawia się Pan ryzyka tego, że zawładnie Panem mania wielkości? Mając przecież taką przewagę intelektualną nad resztą świata można popaść zarówno w euforię jak w depresję. A może doskwiera Panu samotność? Nie czuje się Pan jak kolarz, który daleko z tyłu zostawił za sobą peleton i teraz sam musi mierzyć się z trudnościami dalszej jazdy?
Gdzie Pan znajduje bratnie dusze? W tej socjalistycznej Szkocji musi być Pan jak jakiś Pigmej lub Papuas – z takimi poglądami musi Pan być chyba izolowany? W Polsce również nie jest łatwo spotkać takich oryginałów. Jeśli nie znajduje pan wspólnego języka z członkami UPR, to już naprawdę nie wiem z kim Pan trzyma. Może jednak wystarczają Panu kontakty korespondencyjne?

Pozdrawiam i nieco współczuję.

;-)
ZS