proponuje odszukać tekst Pana Yayco o nieposłuszeństwie obywatelskim. jak sobie przypominam, kwintesencja nieposluszenstwa obywatelskiego jest wyrazenie sprzeciwu i jednoczesne swiadome poddanie sie sankcji. w przeciwnym przypadku jest to zwykle lamanie prawa.
Terlikowski ma pelne prawo twierdzic, ze dane prawo nie jest zgodne z wyznawanymi przez niego normami etycznymi. co wiecej – jesli do swojego systemu etycznego przekona wiekszosc, to glosami swoich przedstawicieli zmienia prawo (moze nawet konstytucje) na takie, ktore bedzie bardziej zgodne z etyka Terlikowskiego i wtedy to Ty mozesz miec problem (jeśli wyznajesz zasady nie do konca zgodne z zasadami TT).
Terlikowski stwierdza, ze o etyce dyskusji nie ma. No i jego wilcze prawo. Ty dyskusje dopuszczasz – to Twoje prawo. Pewnie skonczy sie tym, że on bedzie mial wyznawcow, a Ty dyskutantow.

żyjemy w demokratycznym państwie prawa, gdzie mowy o totalitaryzmie nie ma. przykład z Norymberga jest więc nie do konca trafiony.
prawo obowiazuje nas wszystkich, bez wzgledu na to, jakie kto sobie wizerunki wiesza na scianie i czy za patronow ma meczennikow w sluzbie chrzescijanstwa, islamu czy jakiejkolwiek innej wiary czy ideologi.
oczekuje od kazdego, ze bedzie szanowal reguly demokratycznego panstwa i w razie braku zgody na obowiazujace prawo albo dazyl do jego zmiany sposobami przewidzianymi w konstytucji, albo mu sie podporzadkowal – a w razie jego lamania, spotkal sie ze sprawiedliwym osądem. i oczekuje od straznikow prawa, ze z rowna surowoscia/lagodnoscia beda w razie czego traktowac Terlikowskiego i Senyszyn.

najpierw musiałaby zaistniec sytuacja, ze państwo demokratyczne (w rozumieniu naszego państwa) obliguje Cię do współudziału w zbrodni.
Nie znam przypadku, by jakiekolwiek rozporządzenie jakiegokolwiek ministra zmuszało Cię do zbrodni.
I masz racje – jest obojętnym, czy do popelniania zbrodni zmusza cesarz, fuhrer, minister, prezydent, zwierznik kościoła, przewodniczacy partii, najwyzszy mulla czy hersz bandy. nalezy się takim gosciom przeciwstawic. i w takim przypadku nie mowie o biernym oporze, tylko o konsekwentnym pozbawieniu wladzy.

i nie ma problemu z chrzescijanami – jeśli chce ktoś słuchać Boga, jakiegokolwiek Boga, spoleczeństwo w państwie demokratycznym zapewnia w tym względzie pełną wolność i równość wyznań. praktyka jest troche inna, ale mam nadzieje ze to sie kiedys zmieni i panstwo bedzie w pelni neutralne światopoglądowo, chroniąć jednocześnie prawo każdego do wolności wyznania.

to fakt. definicja zbrodni bywa rozna, choc dotyczy to najczesciej sytuacji krytycznych. nie zaczynajac tematu: chodzi chocby o prawo do aborcji jesli ciaza powstala w wyniku gwaltu (dla wiekszosci chrzescijan taka aborcja bedzie zbrodnia) czy eutanazja na zyczenie (choc tu widoczny jest znacznie wiekszy opór spoleczny). rozumiem i szanuje to.
zasadniczo mowimy jednak o “prawie do”, a nie o “przymusie uczestnictwa”. zawsze powtarzam – jesli przedstawiciele zaostrzenia prawa zdobeda przewage, to obowiazujace prawo sie zmieni.

pozdrawiam.

eutanazja nie ma w Polsce podstaw prawnych i na szczescie nie zapowiada się, by miala. problem jest wiec teoretyczny. w kwestii aborcji – z tego co mi wiadomo, lekarz ma prawo odmowic dokonania zabiegu aborcji, jesli wiara lub etyka mu na to nie pozwala. nie ma wiec przymusu uczestnictwa czy wspoludzialu.

nie sprowadzam kwestii konfliktu prawa z etyka do katolikow czy muzulmanow. troche to mocny przyklad, ale w ogole nie interesuje mnie przekonanie czesci Turkow (bo to ich dotyczyly ostatnie przypadki w Niemczech), ze w ich systemie etycznym dopuszalna i walsciwa reakcja na gwalt na kobiecie, czlonku rodziny, jest zabicie tej kobiety przez wlasna rodzine (braci, ojca, kuzynow). nalezy ich scigac i karac z cala bezwzglednoscia prawa.

Odysie – zyjemy wewnątrz jakies umowy spolecznej, zawartej przez ogol obywateli – wierzacych bez wzgledu na wyznanie i ateistow. W ramach tej umowy określiliśmy prawa i zakazy. W rama tej samej umowy możemy te prawa i zakazy zmienic. Tym samym, jeśli większość uzna, że np aborcja powinna byc bezwzglednie zakazana i prawo do aborcji nie powinno istniec, to taka zasada zacznie obowiazywac wszystkich, bez wzgledu na przekanania i lekarz dokonujacy aborcji bedzie sadzony jako ktos, kto dokonuje morderstwa.

Co do urzednika – zaczynamy tu dochodzić do określenia dopuszczalnych granic zachowań zgodnych z etyką, ktore koliduja z prawem. Dobry przyklad to lekarz – w ramach umowy spolecznej dalismy prawo lekarzowi, aby odmawial dokonania aborcji, nawet jesli pozwala na to prawo. Ale czy wyobrazasz sobie lekarza, ktory z powodu nakazow wiary nie dopuszcza transfuzji krwi u pacjentow? Czy jego wiare też mam uszanować? Jako spoleczenstwo wyznaczamy granice, gdzie sprzeciw etyczny jest dopuszczalny. Paradoksalnie – gdyby wszyscy lekarze-ginekolodzy z powodów etycznych odmówili dokonywania aborcji, to prawo do aborcji byloby w praktyce martwe. Ale godzimy sie na to. W kwestii tego, czy urzednik moze sie nie zgodzic na zalegalizowanie zwiazku homoseksualnego (gdyby takie prawo obowiazywalo) – jesli damy mu taka mozliwosc, to tak. Ale jesli uznamy ze jest to obowiazek urzednika, to oznacza ze nie powinien sie zajmować udzielaniem slubow, jesli konflikt sumienia mu na to nie pozwala. Przeciez KK zasadniczo nie dopuscza rozwodow – czy wiec i teraz urzednik – katolik nie ma podobnego dylematu, gdy legalizuje w imieniu panstwa zwiazek dwojki rowodnikow powiedzmy? Granice Odysie, musza być gdzies granice, albo zgadzamy sie na anarchie. Oczywiscie, na wzor Republik Islamskich mozna wprowadzic jako obowiazujace prawo Szariatu. Jesli większosc obywateli sie na to zgodzi, to ja bede mial wybor – poddać sie temu prawu, zostac – kontestowac i poddac sie ewentualnym sankcjom, albo emigrowac.

Problem z samochodami Forda był taki, ze kupujacy nie mial wpływu na kolor samochodu. Doprowadzilo to do zalamania sie sprzedazy Forda i zmusilo w konsekwencji koncern do wprowadzenia kolorow. Ty masz wpływ na to, jak wyglada prawo w tym kraju. Tworzysz je. Jesteś za nie odpowiedzialny, tak jak ja i reszta np Konfederatow. Bez wzgledu na to, czy nam sie ten czy inny przepis podoba i czy jest zgodny z moim czy Twoim systemem etycznym.

Pozdrawiam.

Jak dla mnie należy oddzielić mentalnie i prawnie sakrament małżeństwa chrześcijańskiego, czy innej religii od ślubu cywilnego.
Łączenie tego ma sens tylko w państwie jednej religii.
W pozostałych kwestiach pełna zgoda.

zawarcie ślubu w urzędzie stanu cywilnego nie powinno (przynajmniej w naszym kraju) nieść za sobą podkładu religijnego, bo taki ślub moga zawrzeć dwie osoby wolne , ateiści, rozwodnicy, katolicy, muzułmanie etc.
to zawarcie śłubu w imie wiary może podlegać ocenie etycznej i takowej przecież podlega
urzędnik wg mnie ma obowiązek weryfikacji formalnej, do etycznej nie ma nawet prawa, do tej ma prawo jedynie Bóg
oczywiście problem istnieje, bo jakże łatwo oceniać ludziom czyjeś błędy, potknięcia

zgoda w kwestii spinaczów, a co do granicy stanowi ją wg mnie ludzkie życie

nie wydaje mi się, żeby lekarz odmówił aborcji lub transfuzji krwi gdyby miał pewność, że to jedyna metoda na uratowanie życia, tak nakazuje mu etyka lekarska, ale jednocześnie w imię Boga zabijano, nawet chrześcijanie, więc smutny wniosek, że nie ma takiej granicy, uznanej przez wszystkich na świecie, cóż, demokracjai