Ten spektakl (spotkanie w Juracie, gdzie tylko szum morza i szum w słuchawkach nasłuchu było słychać) odgrywany na naszych oczach jest dowodem na istnienie układu partyjniactwa za wszelką cenę.

A ci partyjniacy? No cóż, oni są naprawdę egoistami, i to na dodatek, kompletnie nie znającym się na niczym. Ich klakierskim obowiązkiem jest wzięcie udziału w kolejnych odsłonach na scenie, w sztuce ( nie mylić z Kazimierą), którą KTOŚ im wyreżyseruje.
Kiepskim „aktorom” płacimy całkiem przyzwoite pieniądze.
Oni przypominają mi papugi w klatach, które – jedna przez drugą -wykrzykują:
głupek,
idiot,
pan jest zerem,
faszysta,
pedał,
a u was biją murzynów.

Przecież normalnie myślący człowiek doskonale zdaje sobie sprawę z tego komediodramatu.
I co? Nadal nic.

Jakoś nikt się kwapi aby wziąć rózgi i przegnać ich wszystkich do wszystkich diabłów. Tak przez chwilę, pijąc pierwszą dziś kawę, zastanowiłem się kiedy i u nas zacznie się „ruch w interesie” Bo interesów całkiem sporo maja tu różne środowiska; żadnego z nich nie interesuje sprawa polska.
Historia lubi się powtarzać, rozbrzmiewa jak w głos w klatkach z papugami.

Odnosząc się do spotkania prezydenta z premierem (chyba ten drugi nie obrazi się za taką kolejność?) w Juracie zastanawia mnie KTO ułożył grę, KOGO posłali jako pośrednika w mediacji.
Владимир Петрович Алганов już dawno przestał się liczyć, co nie oznacza iż tamci nie mają swoich w grze.
Wręcz przeciwnie. Tylko z KIM grają Tamci?

Ciekawi mnie KTO przywołał tych dwóch panów do porządku, po to, aby zostały zachowane warunki zmiennych decyzji?
Smuci fakt, że demokracja w Polsce to taka prawie demokracja. Skądinąd wiemy jak wielką różnicę czyni prawie