Dlatego dziękując za docenienie idę na całość i uzupełniam go o elementy pierwotnie usunięte. Choć nieodzowne dla pełniejszego zrozumienia rozterek mistrza Jonathana Bloomfielda.

Jednocześnie ostrzegam, że mam w zanadrzu wicehrabiego Francisa Bacona z całym jego filozoficznym dorobkiem!
A wtedy najdłuższa notka Natali Julii przy tej okazać się może mocno oszczędnym w słowach komunikatem.:))