Ta sama ale inną metodą wzięta. Luter chciał innych zmieniać, Franciszek siebie.. .

Z tego wynikałoby, że przyczyną byliby inni.. . Ale u Lutra – mimo, wyczulenia na nieprawidłowości w Kościele – nie podoba się to, że składając śluby wieczyste Bogu – złamał je.

Jeśli był mnichem po ślibach wieczystych, gdyby był wiernym przysiędze mnichem, to przecież dalej by sobie żył jak mnich ale w protestanckiej wierze. On jednak poszedł krok dalej. Założył własny Kosciół, złamał śluby zakonne, związał się z kobietą i zaczął żyć jakby na nowo przyjął chrzest… ???
Dla mnie to typowe ‘wylanie dziecka z kąpielą”. Zreformował wszystko, łącznie z zobowiązaniami danymi temu samemu Bogu. Gdyż Bóg Luteran i Katolików to ten sam Bóg.
Więc dla mnie Luter chyba zbyt zapatrzył za bardzo na grzeszność innych a zapomniał o sobie na drodze do świętości. A przecież najlepiej świat zacząć naprawiać od siebie-w tym tkwi sekret świętości.
Musiał być ambitny ten Luter – subiektywne wrażenie. Generalnie wiele się stało niedobrego w Kościele poprzez przerost ambicji – np. wcześniej podział Kościoła na Wschód i Zachód.

Pozdrawki!

************************
W poszukiwaniu światła w szarej codzienności.. .