No może wzbudzać. Ten respekt, znaczy się.

Ziggiego nie miała przyjemności (własnej) poznać. I lepiej żeby nie poznała. Ze względu na zmiany biochemiczne zachodzące kiedy w człowiekach złych, wydziela się adrenalinka. Magulsiakowa ma znakomity węch…

Ilustracja:
Magulsiakowa jest już po dwóch szkoleniach z obrony.
Wczesna jesień.
Beskid Wysoki.
Drapiemy się dziarsko po tamtejszych pagórkach.
Słyszymy podniesione głosy.
Magulsiakowa zaczyna się jeżyć niby szczotka ryżowa.
Zza zakrętu wyłania się Para Mieszana.
Pan wrzeszczy na Panią. Ona płacze.
Z jestestwa Magulsiakowej dobywa się złowrogi, cichy gulgot.
Małżonek wpina karabinek z linką do obroży Magulsiakowej.
Kiedy Pan podnosi rękę na Panią Magulsiakowa wykonuje skok.
Kolega Małżonek (90 kg żywej wagi) unosi się w powietrzu.
Magulsiakowa obciążona Pańciem zamiast szyi sięga tylko uniesionej ręki.
Pan, mówiąc wprost, zeszczał się w majty.
Pogroziliśmy Panu paluszkiem i poprosiliśmy, żeby nigdy więcej nie podnosił ręki na kobiety.

Dziękuję za uwagę.