Ile to wody przepłynęło Wisłą od naszej ratyfikacji parlamentarnej? Ile czasu minęło od pierwszego referendum w Irlandii?

Brak ustawy kooperacyjnej napisanej przez PO nie dziwi ale Pan Prezydent posiada chyba inicjatywę ustawodawczą.
Biorąc pod uwagę możliwy okres leżakowania projektów ustaw, zgłoszonych przez kogoś innego niż partia rządząca, w szufladzie Marszałka Sejmu, to projekt prezydencki winien być złożony wiele miesięcy temu.

No i co, kurde?
No, trochę rence opadli.

Jak teraz prezydencka kancelaria nie weźmie się do roboty, to całkiem mi opadną.

Ciekawie rozwija się natomiast sytuacja w UK i Czechach.
Torysi podnieśli już otwarcie bunt przeciwko Cameronowi, bo ten ostatni, po irlandzkim “yes” zaczął się wycofywać rakiem z pomysłu referendum w UK, zostawiając niejako czeskiego prezydenta na lodzie. W czwartek będzie zjazd Konserwatystów i ustalenia, jakie na nim zapadną wiele pokażą.

W Czechach dzieje się równie dużo. Senatorowie, którzy zgłosili TL do ichniejszego Trybunału dali sędziom dużo trudniejsze zadanie do wykonania, niż poprzednim razem. A, jak wiadomo, podjęcie poprzedniego orzeczenia zabrało im 5 miesięcy.

Wydarzeniem, które przeszło moje najśmielsze wyobrażenia w temacie politycznej presji (poprzedni rekord – wystąpienie Barroso i Topolanka pt.: Klaus, nie podpiszesz to zabierzemy Czechom komisarza a ciebie poddamy impeachmentowi”), jest pojawienie się ambasadora Niemiec u przewodniczącego czeskiego Trybunału, tuż po złożeniu wniosku o powtórne zbadanie TL.

Coraz ciekawiej się robi, panie Referencie. Z czego wcale się nie cieszę, bo kiedy spadają kolejne maski, ukazują się prawdziwe twarze. Dość potworne.

Pozdrawiam.