Miałam taką refeksją a propos zieleni, która nie wiedzieć czemy kojarzyła mi się z filmami o wojnie w Wietnamie… Tak czy inaczej miałam taką refleksję, że ja się nie dziwię tym amerykańskim żołnierzom, co dostawali świra.

Tam jest w głębi Wyspy dość ciepło, że się tak wyrażę, a roślinność bujna, ech bujna. Wilgoć.

Ja ubrana ledwie, tak pozornie, wyobraziłam sobie siebie w pełnym umundurowaniu, z bronią ma się rozumieć, i nawet po przeszkoleniu.

I ja taka właśnie, wedle powyższego opisu, idę w ten gąszcz. Terenu nie znam. Wiem, że tubylcy znają. Nie wiem skąd wyłoni się, a raczej wyskoczy zagrożenie.

Widzisz to już?

Jak można zachować zmysły?

Natomiast Bali to nie Wietnam.

Bali jest rajem. Raz tylko zaatakowanym brutalnie.

Ech…

A zwierzęta cudne, choć podstępne. Tak.

:)