ja nie jestem Igła&Sergiusz, więc nie wiem, czy oni są jednym czy dwoma.

I nawet nie wiem czy to jest samokrytyka.

Wiem na pewno, że trudno ten tekst nazwać bezlitosnym. Obawiam się, że rzadko jestem bezlitosny.

Nawet jeśli wymienieni przez pana znajdą tu coś o sobie, to proszę zauważyć, że jest to co najwyżej tylko jedna z czterech gier opisanych. A wymyślonych jest znacznie więcej.

Zresztą, może to jest tez moja samokrytyka?

Nie wiem.

To jest gra. Ja w nią gram.

A że obśmiewam niektóre rozdania?

To niby co, płakać mam, że przegrałem coś?

Jak by mi było żal, to bym nie siadał do stołu.

Dopóki tu jestem i piszę, to znaczy, ze summa summarum skłonny to jestem akceptować, prawda? I grać dalej.

Więc wolę, żeby było wiadomo co akceptuję.

Źle mi wychodzi rola pijanego dziecka we mgle.

Pozdrawiam