Wiem, że podświadomie kochasz tego obcego rudzielca bardziej od własnego trawnika. Proponuję Ci zatem następujący eksperyment odczyniający.

1. Zainwestuj złotówkę (no, może dwie) w torebkę kociego żarcia w formie glutów (tzn. mokrego, nie żadnych chrupek).
2. Sprzątnij po raz ostatni kocie pamiątki z trawnika
3. W niewielkiej odległości (tak z pół kroku) od miejsca rzeczonej pamiątki na trawniku rozłóż (po raz pierwszy i nie ostatni) część zawartości zakupionej torebki. Najlepiej przed planowaną kolejną wizytą. Resztę możesz rozłożyć w innych strategicznych miejscach.
4. Twój przyjaciel z sąsiedztwa zmieni wkrótce klasyfikację terenu z “kibel” na “możliwe do zdobycia sensowne żarcie” i zacznie uszczęśliwiać innych.
5. Dawka przypominająca raz w miesiącu. Lub częściej, gdy gość zaakceptuje menu. Oraz właściciela terenu.

Aha, z eksperymentami bywa tak, że czasem się nie udają. Albo powodują nieprzewidziane efekty uboczne.