Pan mnie pyta:

“A nie sądzi pani, że tu zbyt wielu nad-wrażliwców jest?”

Nie wiem, bo ludzi nie znam. Widzę to, co się da zobaczyć. Poryw chwili, zapisane stopklatki życia. Wycinki, jak z gazety.

Nie da się na podstawie wycinków, zbyt wiele powiedzieć o całej gazecie.

Nauczona kilkoma latami pracy online i nie online, umiem wyczuwać emocje w słowach, ale emocje w tej chwili są takie, a za kilka godzin inne.

Czy ja Pana znam?

Czy Pan zna mnie?

Już kiedyś tutaj o tym pisałam i nie tylko ja zresztą. Nie mylmy awatarów z ludźmi.

Brak dostępu. Brak uprawnień.

Mogłabym Panu tu jeszcze wiele napisać, ale to nie ma sensu.