Jasne, że się cieszę. A tak w ogóle widzę, że Tobie wszystko uwiera począwszy od zapewne za małych butów po sukces polskich sportowców. Ciężko masz w życiu zatem chłopie, nie zazdroszczę. A mnie miło i przyjemnie, nie waż się zazdrościć, cieszyć trzeba się umieć, nie da się tego nauczyć. Pozostaje Ci zatem pojękiwanie. Trudno

Radośnie pozdrawiam