cyt.
4. Pojęcie “cnota” jest ci znane nie tylko z Biblii czy katechizmu. Pojawia się w koncepcjach starożytnych myślicieli, na przykład stoików. Jednak dla ilozofów greckich oznacza ono dążenie do ludzkiej doskonałości moralnej.
W myśli biblijnej nie brak i tej perspektywy, ale najistotniejsza jest relacja między człowiekiem a Bogiem. Cnota jest wyrazem ludzkiego pragnienia szukannia Boga i przeżywania Jego bliskości. Staje się częścią egzystencji dopiero wtedy, gdy człowiek naprawdę chce być wierny swemu Stwórcy i doświadczać Jego obecności.

Cnota to szlak ku Bogu.
kon.cyt,

oraz dla porzadku za KKK (Katechizmem Kosciola Katolickiego)
cyt.

7 cnot glownych

pokora
hojnosc
czystosc
milosc
umiarkowanie
cierpliwosc
gorliwosc, pracowitosc (kon.cyt.)

i wracajac do polecanego p.Poldka artykulu:
Dopiero gdy zaczniemy rozwijać w sobie konkretną sprawność moralną odkryjemy, że łatwiej nam przychodzi panować nad swoją impulsywnością czy niefrasobliwością. Im częściej świadomie będziemy starali się postępować zgodnie z jakąś wartością, tym częściej dostrzeżemy, że powoli znikają te wewnętrzne przeszkody, które nas dotąd zniewalały. Odkryjemy w sobie przestrzeń wewnętrznej wolności, która pozwala czynic dobro w sosób naturalny i absolutnie wolny.
Zanalizowany prozes zaprzecza poglądom, które cnoty postrzegaja jako rodzaj “wewnętrznego gorsetu” pętającego spontaniczność i autonomię jednostki.

Podstawą życia w cnocie jest – powtórzmy – świadmy wybór drogi życiowej. Wybór, który jest współdziałaniem z łaską Boga poprzez działanie Ducha Świętego.
Wielkim nieporozumieniem byłoby stwierdzenie, że cnota to owoc tylko ludzkiego działania. Niektórym tak się wydaje i być może dlatego różne próby sienie udają. Tymczasem w pracy duchowej nieustannie spotyka się wysiłek człowieka z nadprzyrodzonymi darami naszego Pana.(k.cyt.)
wniosek finalny za chwile