najchętniej przepisałbym Griszeqa wczorajszego, lekko dopasowując do notki

tyle że…

ten wpis, ta rozmowa jest jak dla mnie jeszcze bardziej osobista, tak jak osobista jest własna krew, którą w potrzebie się dzielisz i która uzupełniasz

najpierw wspmagasz się porządnym obaidem, czasem czekoladą a czasem w pragnieniu dobra zapominasz i wracasz o rytmu dnia bez wspomagania

powtarzasz

może tak, albo całkiem inaczej to odczuwasz,

jasne, pewnie inaczej bo to tak cholernie osobiste.

pozdrawiam świeżo po deszczu

_{Był Noe, Noe, gość co się czasem spinał, ale uwierzył i gdy szedł po gnoju smród już się go nie imał!}