Pisze Pani, że “nie kłamie”. Tylko, że Pani uważa swoją Prawdę subiektywną jako obiektywną. A w ten sposób można łatwo przejść od sporu do eksterminacji.

Moja Prawda jest “mojsza” – i nie kłamie ale prawdę mówię tak pani sugeruje.

Subiektywna prawda nie oznacza JESZCZE prawdy obiektywnej więc nie upoważna do daleko idących insynuacji, pomówień jakie Pani stosuje.

Na tym opiera się zasada dialogu i dyskusji, że ma ona wtedy sens gdy strony są gotowe i otrwarte na argumenty adwersarza.

Pani podejmując rozmowę nie dopuszcza innej prawdy niż swoja subiektywna. Konsekwencją tego jest wyniszczenie oponenta i “wdeptania go w ziemię” wszystkimi dostępnymi metodami.
Oczywiście “Nie kłamiąc” ale mówiąc opierając się na “mojszej prawdzie”.

Proszę wybaczyć porównanie ale walka pomiędzy HItleryzmem a stalinizmem polegała na tym, że każda strona była przekonana o “mojszej prawdzie” i nie kłamała, że chce unicestwić przeciwnika.

Innymi słowy Pani posługuje się logiką wojny nie logiką dialogu i porozumienia.

************************
“Kto pyta nie błądzi…”