Uwagi Gretchen uważam za bardzo istotne.
Ale moje podejście jest inne. Mamy scenkę z Ewangelii (wspominam z pamięci): pytanie dotyczące kaleki – kto jest winien, on, czy jego rodzice?
Odpowiedź. Ani on, ani rodzice. Jego stan jest dla doświadczenia.

Stąd moje wątpliwości. To znaczy, że nasz stan świadomości może wynikać z Woli Bożej. Pytanie dotyczy sytuacji widzianej oczyma osoby kalekiej; jak ona odczuwa swą sytuację? w jakim zakresie ma się godzić z sytuacją, a w jakim zakresie zmieniać swój status? Czy jej doświadczenia są równorzędne dla osób “normalnych”? I które doświadczenia są ważne?

”“(..)Ten sługa, który poznał wolę swojego pana, a nie przygotował i nie uczynił według jego woli, otrzyma wielką chłostę; 48 ten natomiast, który nie poznał, a dopuścił się czynów zasługujących na razy, otrzyma małą chłostę. Od każdego, komu dano wiele, wiele wymagać się będzie. Komu wiele powierzono, od tego więcej zażądają”. Łk12.47

Na tym tle pytanie o wartość życia; w jakim zakresie możemy rozważać “dobrowolną ofiarę z życia” ? Dla dobrowolności potrzebna jest świadomość. Jak rozważać te kwestie w odniesieniu do embriona? Jedynym wnioskiem jest stwierdzenie, że wszystko już wcześniej było “zapisane”. A co wtedy z wolną wolą?

Ja nie znam odpowiedzi i dlatego też, acz jestem za ochroną życia jako wartości, nie traktuję tego jako “najwyższego nakazu”. Bo bezwzględne traktowanie nawet spraw oczywistych prowadzi niekiedy do negatywnych następstw.
pozdrawiam