Gwoli uściślenia pewnych danych dotyczących sławnych napitków. (Pozwalam sobie na korekty, a to z racji praktykowania degustacyjnego w towarzystwie osób niezwykle kompetentnych – swego czasu to w GOPR-ze byłem, a tam fachowcy najwyższej klasy są od onych).
Zatem o śliwowicy Nowosądeckiej. To podobno zaczęło się przed wojną (którąś), kiedy to lokalny proboszcz, z uwagi na niesamowitą mnogość grzechów swych owieczek, nie miał już sił na wymyślanie im czynów pokutnych, a adekwatnych do popełnianych zbrodni. Aż oświecony iskrą bożą obmyślił, co by cało to tałatajstwo zamiast krzyżem leżeć drzewa owocowe – zwłaszcza śliwki przy drogach sadzili. Jako, że pożytek będzie z tego dla wszystkich.
Tak się i stało. Amen.
Ale, że ludek tam oszczędny, to zauważyli, że znaczna część owoców się marnuje. I tak powstał znany proceder.
A w procesie produkcji należy wiedzieć, że po pracach wstepnych, beczulki się w ziemi zakopywało i one , z racji śniegów dużych, dopiero wiosną odkopane być mogły. Zatem zwykle nowy rzut przypadał na koniec marca, co pozwalało godnie Świeto Zmartwychwstania Pańskiego obchodzić.
I jeszcze. Moc onego napitku mniejsza niż 60% dyskwalifikuje takowy.

Co do drugiego z napitków. To korzenie arcydzięgiela litwora uzyskuje się nie tylko w jednym miejscu, ale po całych Tatrach, co wobec zbytniego upowszechnienia procederu, trudne jest niezwykle. Można też oczywiście niższej jakości trunek z surowca z niższych gór uzyskiwać. Trzeba tylko z zielnikiem chodzić. Ja kiedyś z wysiewu mazowieckiego pewną ilość korzeni ususzyłem i mimo lat i bojów ciężkich jeszcze zachowuję.
A dla zainteresowanych. Wystarczy na 1/2 l dodać korzenia o objętości ok. 1 -2 cm3 i efekt jest właściwy już po ok. 10 minutach.
Stosowaliśmy to jako składnik absolutnie niezbędny w czasach stanu wojennego, kiedy to “kartkowe” alkohole niezwykle kiepskie były. A z arcydzięgielem natychmiast szlachetność uzyskiwały.

Pozdrawiam degustacyjnie (o mojej ostatniej miłości, czyli cytryńcówce, która walorami przewyższa wymienione, to kiedyś notkę nawet napisałem. Może kiedyś powtórzę)