ten tekst!
Ma w sobie to,co skłania do wspomnień.Do tego,co dawno mineło,a przecież jest podwaliną dzisiejszej postawy,osobowości.

WSP Igła tak na codzień,to taki ura bura kozak w rzeczywistości i w przenosni,a tu taki tekścior nostalgiczny,sentymentalny wprost.
Jak to pozory mylą.

Pozdrawiam