swoją powagę posiada. To fakt.
Ale spodziewaj się Pan, Panie Lorenzo antykrakowskich historii też. Na razie ich nie ruszam, bo nie chce sobie wrogów, dajmy na to z Pana, robić. Ale przyjdzie i na Kraków pora.

A z tym pieniądzem, co Pan piszesz, to prawda być musi, bo mi jeden specjalista od migracji ekonomicznych i socjologii pieniądza w głowę wkładał (fakt że napici byliśmy obaj prawidłowo, po kresowiacku), że cała ta historia się zaczęła od Szkocji, skąd grupa obywatelów, którzy znieść nie mogli rozrzutności swoich rodaków, zebrała manatki i udała się do Belgii. Ale tam ciągłe spory o rozrzutność trwały i tylko ci nie szanujący grosza (wedle innych opinii) zostali się za Walonów, reszta (znaczy ci inni) zaś się podzieliła. Na dwa porządki.
Południowy najsampierw w okolicach dzisiejszej Słowenii osiadł, ale ci, co grosz szanowali odłączyli się od reszty i w końcu w Karyntii austriacką podpisali folkslistę.
Druga grupa poszła na wschód i najpierw się w Poznaniu oparła, ale ci, no sam już Pan zgadłeś, którzy, ostatecznie się do Krakowa przenieśli.

Pozdrawiam serdecznie Pana