co dzień to bliżej

czas upływa niepostrzeżenie
mija chwila za chwilą
oglądasz zapełniane albumy
tymi co pozostali w pamięci
przewracasz kartkę za kartką
niektóre czule wygładzasz
inne mocno przytulasz do piersi

mija chwila za chwilą
ile jeszcze zostało taczek piasku
a może już kilka ziarnek w klepsydrze
czas upływa niepostrzeżenie

zapalam świeczkę jedną a potem drugą
języki ognia szepczą: pamiętaj
być może o tobie też nie zapomną

Średnia ocena
(głosy: 2)

komentarze

Wspomnienie.

Żal prawdziwy, żal chwyta mnie za krtań, kiedy kartki przekładam…czy to wspomnienia, które umrą wraz ze mną
P.S. Panie Marku, w Pana słowach jest 1/2 klepsydry (tu kropek nie można stawiać)
Pozdrawiam


Pani Nutko

nie wiem czy wspomnienia umierają wraz z nami, czy może inaczej. na pewno coś ze sobą zabieramy tam i coś zostawiamy tu.

Nie wiem ile mam tych ziarenek, nikt nie wie – i to sprawiedliwe lub sprawiedliwe jest.
Dziękuję za wpis i za hojność

Pozdrawiam nostalgicznie
_____________________________
wiedzieć rzecz ludzka, podobnie jak błądzić
nie wiedzieć też można, nic to złego
jednak tkwić w fałszywym przekonaniu jest błędem


Subskrybuj zawartość