wiem, tę kwestię prowadzenia podnosiłem wiele razy, ale nie uważam aby człek nie miał własnego sumienia
Nawet taka dziennikarska szmata nie wiem ile by wypiła za podawanie nieprawdy musi mieć odrobinę własnego. I ono, niech mi Pan wierzy, prędzej czy później się odezwie.
Ci, tfu, dziennikarze mogą się wstydzić jedynie za swoje postępowanie lub postępowania właściwego brak. Nie mogą za nich wstydzić się prowadzący. Tak mi się wydaje

Pozdrawiam
_____________________________
wiedzieć rzecz ludzka, podobnie jak błądzić
nie wiedzieć też można, nic to złego
jednak tkwić w fałszywym przekonaniu jest błędem

to fakt, niezaprzeczalny :)

Ukłony
_____________________________
wiedzieć rzecz ludzka, podobnie jak błądzić
nie wiedzieć też można, nic to złego
jednak tkwić w fałszywym przekonaniu jest błędem

news newsem, ale bez przesady.
Ten człowiek wyszedł z więzienie po odbyciu wyroku, tam zapłacił cenę za swój występek/czyn.
To co w tej sprawie zrobiły media to nic innego jak psychiczny lincz.
Odbył karę. Zatem w myśli prawa był człowiekiem wolnym.
O recydywie rozsądza niezawisły sąd nie Ty, nie ja, nie my, nie media.

Do czasu rozstrzygnięcia procesu, sensacje mediów naruszały przestrzeń prywatną osobistą człowieka, który pod wpływem alkoholu stracił panowanie nad pojazdem, którym kierował bez uprawnień i wjechał w grupę ludzi…
Źle postąpił.
Tylko jak bardzo źle i jaką karę za to miał otrzymać miał zdecydować sąd a nie dziennikarze
Pozdrawiam
_____________________________
wiedzieć rzecz ludzka, podobnie jak błądzić
nie wiedzieć też można, nic to złego
jednak tkwić w fałszywym przekonaniu jest błędem

zwykłych ludzi chroni prawo, art. 23, 24 KC.
‘niezwykłych’ czyli osoby publiczne w myśl rozumienia prawa też chroni prawo po przekroczeniu granic dziennikarskiej rzetelności . Tutaj najczęściej ochroną jest art 212 KK.

_____________________________
wiedzieć rzecz ludzka, podobnie jak błądzić
nie wiedzieć też można, nic to złego
jednak tkwić w fałszywym przekonaniu jest błędem

ale media mają władzę czasem dużą bardzo i nie zawsze wykorzystują ją w dobry sposób, a zwykły człowiek przed np. pomówieniem nie ma za bardzo możliwości się obronić.

Tutaj jednak nie wiemy, dlaczego ten człowiek popełnił samobójstwo, to prędzej związek miało z tym, co zrobił niż z tym, co media o tym pisały.

Zresztą taka sytuacja w jakiej on był, to totalna trauma być musi.

Inna sprawa, że rodziny ofiar rannych w wypadku też traume przeżywają.

pzdr

Media wzięły na celownik kierowców, którzy prowadzą po pijanemu, to fakt. Nie mam poczucia, że to źle, choć z formą można dyskutować.
Nie sztuka coś zrobić, sztuka zrobić to mądrze i skutecznie.

I ten mężczyzna stał się ofiarą tego, na co media są od jakiegoś czasu nastawione, ale nie jestem skłonna do traktowania go jak ofiary w ogóle.
Nie jest ofiarą. Nie był...

Oczywiście w każdym rozsądnym kraju miałby, po pierwszym spowodowanym wypadku, natychmiast kontakt z psychiatrą i psychoterapeutą, którzy wykluczyliby, albo wręcz przeciwnie – potwierdzili uzależnienie.
Sąd z pewnością by nakazał odbycie jakiejś tam liczby godzin pogadanki – w pierwszym przypadku, albo skierował człowieka na terapię – w drugim.
Wiadomo przecież, że w przypadku ludzi uzależnionych odsiedzenie wyroku to… odsiedzenie wyroku, nic to nie załatwia w ich problemie.

Rzecz jasna wielu, którzy popełnili przestępstwo, będąc pod wpływem alkoholu taki wstrząs wystarcza, żeby samodzielnie się otrząsnąć i coś z tym wszystkim zrobić. Jednak nie bądźmy dziećmi: wielu to nic nie powie, ani nie da do zrozumienia. Taki lajf jest.

Ze strzępów wiadomości jakie słyszałam o tym co się stało, w jakich okolicznościach i co mówiła teściowa tego mężczyzny myślę, że jego problem z alkoholem był poważny. I jak to się często zdarza, ponownie zaczął gonić swój ogon… Nie dogonił...

Powiedział dziennikarzowi nie chciałbym żyć , więc się dziennikarz dopytał błyskotliwie dlaczego . Bo tacy jak ja nie powinni żyć – padła odpowiedź.

Dla mnie to głos rozpaczy. Nie wiem co w nim siedziało, nie wiem co myślał, ale mogę się domyślać, bo uzależnioną duszę poznaję od lat. Mogę też tylko dać sygnał żalu, że nie pomógł sobie.

Bardzo smutna historia, lecz niestety niemal codzienna…

Może to i lepiej, że jeszcze, niekiedy, niektórzy zamilkną wobec śmierci?

Pozdrawiam z Wrocławia.

Nie mam czasu nawet zwrócić uwagi na pogodę, bo śleczę nad autorozwojem zawodowym.

Co nie zmienia faktu, że pada i ogólnie jest listopad. :)

tak jakoś mię się ten utwór trzyma ;)
Raz jeszcze zrobię wklejkę

__________________________________________
mnie już nic nie przeraża tak bardzo
wzrusza mnie płacz skrzywdzonego dziecka
i bezsilność złamanego człowieka.

ten utwór jest taki “mój”, znaczy zawsze mnie ten fragment frapował:

“niektórzy chyba rodzą się przegrani dlatego nigdzie miejsca nie ma dla nich”

Pozdrawiam zaspany w sumie.