Gdyby napisał Pan tę swoją notkę dwa dni wcześniej nie miałabym problemu ze znalezieniem miejsca dla swojego komentarza. Nie znalazłam wtedy dla niego miejsca i stąd ten “notko-komentarz” objawił się na moim, zamkniętym, blogu.

Do czego zmierzam? Do tego, że nie jest tak, jak Panu się być może wydaje, że wszyscy, wszędzie i każdej porze zajmują się jedynie o “ble-ble, ple-ple”.

Wszystko ma swój czas i swoje miejsce. Dobrze byłoby o tym pamiętać, tak sobie myślę.