Pewnie tak. Ja nie mam doświadczenia. Ale sądzę, że pewnie łatwiej się porozumieć z żydowskim studentem z Tel-Awiwu, niż z tureckim muzułmańskim radykałem, itd…

Nie ma co ciągnąć tej utarczki, chyba spór między nami jest pozorny, to zdaje mi się kwestia akcentów: gdzie podkreślimy podobieństwa, gdzie różnice.

Heh…
To mnie przybiłeś. To znaczy, że nie ma co liczyć na europejskość ;)
Bardziej serio — świadomość wspólnych wartości i historyczna pamięć są raczej znikome nawet wśród rdzennych Europejczyków. Choć zgadzam się, że to są warunki konieczne dla zaistnienia jakiejś tożsamości zbiorowej.

A Brytyjczycy, którzy tak zapamiętale studiowali starożytnych, czyż nie powinni unikać błędów Rzymian?

Chyba tu jest coś z okrutnej gry w więźniów i klawiszów. Władzy zawsze towarzyszą nadużycia, pycha itd.

Hisotria uczy, że nikogo niczego nie uczy.

Pozdrawiam dekadencko…