Witam bardzo serdecznie.Śpieszę donieść, iż nie jestem programem kompu-
terowym. Pewna pisarka (noblistka z 2007) powiedziała ,iż pisanie bierze sie z samotnego siedzenia w pokoju.Choć do Nobla droga daleka i mocno potencjalna ;-) komentarz ten bardzo odpowiada mojej introwertycznej naturze.
Dziękuję za wszystkie ciepłe i krytyczne słowa i proszę o więcej tych co lubią komentować.Na razie nie jestem w stanie odpowiadać na komentarze indywidualnie(obiecuję się rozkręcić).W sprawie szaty graficznej, przed startem DZIENNIKA zamieściłam (jak się okazało tylko w marzeniach – ukłon ze strony mojej indolencji informatycznej:-) małą notkę. Przytaczam ją z nadzieją, że tym razem skutecznie:
Zapowiadany jakiś czas temu (patrz poprzednie wpisy):-) DZIENNIK, będę go
zamieszczać z kolejnymi numerami. Tytuł roboczy, który kiedyś mu nadałam brzmi:
“Opowiem Ci moje (twoje?) życie”.Pisany był emocjami, po nocach przez analfabetę komputerowego (czytaj mnie) stąd różne czcionki i delikatnie mówiąc brak uporządkowania. Nie będę tego zbytnio zmieniać by nie zgubić “nerwu” tej autentycznej historii. Zapraszam.

Pozdrówka