Jak mawiał Józef Stalin: “zaufanie to dobra rzecz, ale kontrola jest lepsza”. Wydaje mi się, że patrząc naszym sąsiadom na ręce dobrze pokazaliśmy, wczoraj gdzie jest ich miejsce w szeregu i kim oni są dla nas. Tak trzymać, a wkróce nie będzie państwa polskiego. Czy czeskie będzie? Też niewiadomo, ale chyba pierwszy obowiązek to utrzymanie własnego państwa. Wydaje mi się, ze równowinne stawianie spraw polsko – czeskich nie jest dobrym pomysłem, bo większemu powinno bardziej zależeć, gdyż więcej ma do stracenia. Odpowiedzialność większego jest tez odpowiednio wieksza. To tyle od strony politycznej. Od strony kościelnej to przypomina się scena uzdrowienia przez Pana Jezusa dziesięciu niwidomych chyba z Ewangelii św. Mateusza. Kiedy jeden z uzdrowionych wrócił podziękować, to Pan Jezus zapytał: czy nie uzdrowiłem dziesięciu? Jezeli nawet nasi politycy są zarozumiali, pyszałkowaci, pewni siebie itp., to przynajmniej Kościół nie powinien utrwalać i potwierdzać tych nie najlepszych zwyczajów pogardzania sąsiadami, ktorym powinniśmy okazać wdzięczność ża chrzest, jaki z ich rąk przyjęliśmy. A już traktowanie takie pamięci św. Wojciecha to moim zdaniem paranoja prowadząca do zguby tej ziemskiej i tej wiecznej.