_{Prezes , Traktor, Redaktor}

na lyteraturze się nie znam ale jak se patrzę na widoczki&fotki to me zgroza zdjęła.

Goły facet pewnikiem pedał? o Królowo!! trzymający sprywatyzowany pałacyk w ręcach – wiadomo degenerat z Brukseli & złodziej. I takim się pomniki stawia?

Kilka pożydowskich kamienic – wypisz wymaluj jak te ocalałe z Warszawy, tylko lepiej odmalowane.

Nowoczesne budownictwo = JWW Construction lub Pałac Kultury im. J.Stalina = Gomułka = Niesiołowski = PO = Poldek

Emeryt – oszukany i zelżony przez Tuska, w ostatnim orędziu ten co na ławce śpi – z głodu.

Flaszka = nałóg = wiadomo, kto kogo w nałóg wpędzał a teraz próbuje od nowa? !!

Jakieś znajome okolice – czy zdjęcie nr 6 to Plaza Mayor? Przepraszam, że wybiegam w przyszłość – czy kolejką linową Pan jechał do rozarium?

Pozdrawiam cały w nerwach

Pana sugestie ciekawe są ale nie trafione. Ja programowo od polityki stronię, choć zapewne pojutrze coś o słusznych protestach, w Madrycie się dziejących nadmienię. Ale dużo tego nie będzie.

Co do kamienic, to tamtejsze kudy większe są i wypindrzone, że aż.

Podobieństwo do Pałacu Stalina faktycznie jest, ale to dlatego, że oba były zżynane z amerykańskich modeli. Tyle, że ten u nas się znajdujący więcej ma balasków i kandelabrów.

A ten tu N nie z głodu śpi, ani nie po spożyciu, tylko od przemęczenia, co jemu z wieku wynika (cieszę się, że choć Pan Max jego fryzurę docenił, chętnie przekażę komplementy)

Co do bystrego biegu Pana myśli w innych kwestiach, to się pogubiłem. I nie wiem, czy się chcę odnaleźć.

jest dla mnie okazją do przypomnienia sobie tego, co sam widziałem oraz przypomnienia tego, co se ne vrati, np. złamanie (właściwie utraciła) pierwszego mlecznego zęba przez córkę. Którego zresztą złamała sobie na gazpacho.

Pozdrawiam sentymentalnie

Guernica robi ogromne wrażenie. Niby znam to z reprodukcji, ale wersja 1:1 mnie przytłoczyła. Gapiłem się i gapiłem. Jeszcze pamiętam mikry obrazek Dalego, który, nie wiedzieć czemu, wyobrażałem sobie znacznie większy.

Obrazki (przepraszam za profanację) składające się z czerwonego (lub innego) paska na białym tle mnie nie przekonują, więc nie zgłębiałem całej kolekcji i niedługo potem polazłem do Prado. Oczekuję niecierpliwie wrażeń Pana N. w celach porównawczych.

Nieśmiało zapytuję o muzeum (zlokalizowane pomiędzy Reina Sofia i Prado) Thyssen Bornemisza. Przebiegłem mimo, zostawiając je na później. Owo później do dziś nie nastąpiło. Czy Czcigodny N. wizytował był rzeczone muzeum?

Moje madryckie wspomnienia obejmują jeszcze obiekt kultu milionów, czyli skomercjalizowany do cna prostokąt trawy obudowany tysiącami krzesełek w kolorze niebieskim. Robi wrażenie swoim ogromem i skromnością szatni drużyny gości. Szatnie gospodarzy są przezornie zamknięte dla tłuszczy.

Rozumiem, że N. w swoich muzealnych wędrówkach nie omieszkał wstąpić do jednego z licznych muzeów szynki? Wrażenia niepowtarzalne. Szczególnie resztki szeleszczące pod stopami…

ja zrobiłem inaczej niż Pan, bo akurat Thyssen-Bornemisza zwiedziłem starannie i zadowoleniem.

Ja się nie znam na sztuce, więc mogę jedynie pisać o tym, co na mnie robi wrażenie.

Pewnie o tym muzeum też napiszę, choć wątpię, żeby udało mi się utrzymać takie tempo, żebym dziennie jeden duży tekst publikował. Ale nie ucieknie.

Co do stadionu, to niestety nie, bo jak już wspominałem, nie jestem zainteresowany. Jakieś kalectwo, albo coś.

Zaś jeśli idzie o Muzea Szynki, to faktycznie widziałem, ale sam poszedłem do Imperium. Stwierdziłem, że się nie będę rozdrabniał. Ale piwo było smaczne…

Pozdrawiam, obiecując dalsze sprawozdania

Ja, jako wielka miłośniczka historii lotniskowych wyrażam swoje uznanie.

Gdybym ja Panu opowiedziała co ostatnio wyczyniłam przy wylataniu do bratniego miasta Wrocław…

Bo ja to jestem miszcz idiotycznych zachowań w takich sytuacjach, zapewne się to z lęku bierze, że mnie zaaresztują znienacka. Tak się spinam, że wychodzą z tego historie niekiedy zabawne a niekiedy to szkoda gadać.

To zresztą dotyczy nie tylko lotnisk.

Madryt na Pańskich zdjęciach wygląda zachęcająco jednakowoż ja mam do Hiszpanii stosunek gorszy niż Pan do Paryża.

Może żeby nie psuć nikomu tutaj komfortu nie będę pisać z czego on się bierze.

Pozdrawiam niedopowiedzianie (choć nadal niepewna)

Ja piszę do Pana udając, że pracuję (jakoś pisanie tekstów za pieniądze jest mniej absorbujące niż pisanie ich za darmo dla własnej uciechy) i też popijam wino.

Ma się rozumieć portugalskie.

Się ono zwie Porta Dos Templarios z regionu Douro, piszą też Reserva 1999. Niezłe.

I czego Pan nie zrozumiał. Albo nie będę pytać.

Braci nie mam, ale Wrocław to Wrocław. Bywam tam tak często, że można mieć złudzenie, że wspomnianych braci posiadam.

za dużo Pani pije, moim zdaniem.
Ale nie wiem czego, bo takiego wina nie ma. Pewnie jakieś litery Pani pozjadała.

Pozdrawiam sceptycznie

PS Panie Igło, jak Pan rozumie, o czym pani Gretchen pisze, to ja panu gratuluję.
Ale biorąc pod uwagę Pańskie uwagi, to nie będę się z tymi gratulacjami narzucał

Starszą kobietę bez emocjonalnych uniesień?

No niech Pan nie żartuje.

Ja już nawet czujna być nie muszę bo nie ma takiej potrzeby.

Panie Igło… No niech Pan sam pomyśli…

Kliknęłam sobie na ten link i choć kocham Portugalię to ich język zniechęca do poszukiwań...

Ale tu:
http://www.caves-arcosrei.pt/index.php?option=com_search&Itemid=99999999...

Nie ten rocznik, ale dowód że vinho istnieje jest. O!
I nawet nagrodę dostało.
O!

Choć nie ten rocznik…

W moim wieku Panie Yayco to bez okularów, ciepłego sweterka i innych akcesoriów to kobieta jest bezbronna.

A i pled się przydaje.

Pozdrawiam starczo

Pani, to nie dość że plotkara, to i uparta jest nadzwyczaj.

Faktycznie u starych bab to się często spotyka, fakt to jest sprawdzony.

Pani zdaniem jak wino dostaje nagrodę, to jest o tym tylko na jednej stronie wspomniane?

To ciekawa to musi być nagroda, proszę Pani.

Tam jest taki odnośnik marcas. Proszę sobie poszukać.

Sukcesów życzę

a dlaczego Pan się do mnie zwraca nagle per Pani?

Z szacunku dla starości?

Termofor, kapcie i podnóżek welurowy to ja już mam od dawna, nie wspominałam wstydliwie.

Młodość. No piękna lecz tak odległa…

Zazdroszczę Panu

Stare baby może i są uparte.

Skoro Pan tak mówi to zapewne wie.

Chciałam dobrze, wyszło jak zwykle.

Taka karma widać.

Ustalmy, że nic nie mówiłam.

Pozdrawiam zagrzebując się we wszelkie dostępne pledy…

dziękuję za zdyscyplinowanie Towarzystwa, ale na skutki nie liczę.

Do Madrytu postaram się wrócić jutro.

Pozdrawiam

Pan jesteś człowiek w świecie bywały. Czy może mi Pan wyjaśnić, czym się różni jeden od drugiego (spośród przez Pana wspomnianych).

Bo mnie staremu się mylą

Pozdrawiam się z Panem

prosze na zla droge nie sprowadzac p. yayco!

“tio pepe” to oczywiscie i dlatego, ze to taka marka w pewnym sensie “narodowa”( jak “zubrowka” w Polsce?), ale nie w Madrycie ! te trunki to sie smakuje na poludniowum wybrzezu, w odpowiedniej “oprawie” oczywiscie;).

i takie pytanie do p. yayco: a “cocido madrileño” zes pan sprobowal???
pozdrawiam iberyjsko;)

ja do ciecierzycy mam stosunek niechętny, więc nawet nie brałem pod uwagę.

Mam wrażenie, że moja żona rozważała zjedzenie tego dania, ale w ostatecznym rozrachunku idea jedzenia mięsa nierozgotowanego zwyciężyła.

A tio pepe to mi się kojarzy jakoś z młodością odległą, kiedy to na jakiejś imprezie się toto pojawiło. Możliwe, że zbyt późno, bo potem wszyscy zwalali odpowiedzialność na tio pepe właśnie.

Pozdrawiam

W kolejnej części marudzenia jest mniej.

Bardzo zaskakujące, ale jest go mniej.

Pan N zdaje się został poruszony. Ogarnęły go refleksje.

Ciekawe gdzie był wtedy Pan Y?

Pozdrawiam Cię serdecznie lekko wychyliwszy głowę spod pledów…

Pani teraz ma etat tłumaczenia tego, co ja piszę?

Ciekawe, czy idzie wyżyć?

Pozostaję w zaciekawieniu

to niech Pani nie chichocze tak spod tych pledów (co prawda na innym blogu, ale chichot jest chichotem), bo to woda na mlyn, Pani wie kogo. Powinna się Pani do atmosfery dostosować i za poważną matronę robić (co niewątpliwie z trudem Pani przyjdzie, jako dwudziestoparolatce). Ewentualnie umyślnego do sklepu po odpowiednie wino posylać.

Czego Pani serdecznie życzę pozdrawiając

a może raczej poddana procesom starzenia, sam nie wiem co zabawniejsze jest.

Ale zaraz, co to ja chciałem?

Już wiem: niech Pani uważa, żeby się u Pani w kąciku jakiś pasożyt nie zaląglł. One lubią takie pledy, czy cóś. A deratyzacja kosztowna jest. A i dla Pani, ze względu na poglądy, nieporęczna.

Pozdrawiam

Pani niewątpliwie jednak symuluje wiek starczy i to, na dodatek, nieumiejętnie.

Zostałą pani rozpoznana po tych pasożytach, które (wie to każda starsza osoba) do starego ciągną jak do miodu. Z powodu, że taki ma zmysły przytępione.

Pięknie ujął to, w czasach dla Pani historycznych, Jan Kobuszewski w pewnej piosence, w której wcielił się w pasożyta. Ja z niej tylko jeden wiersz Pni zacytuję, dla nauki: rencistka jedna rwała dla mnie złoty ząb.

Więc proszę nie marudzić i wypalić ten piecyk, do cholery. Ja swój co rok muszę wypalać. Max ( no offence ) temperatury i 2 godziny grzania.

Jak nie przyjedzie straż ogniowa, to wszystko będzie OK.

Chociaż jak on jest włoski, to może jednak lepiej jego od razu wyrzucić? I piec chlebowy pobudować? Mam zduna jednego znajomego, co ostatnio bardzo prosperuje, więc mogę Panią zapoznać.

Ale to też pasożyt jest i pies na płeć damską.

Pozdrawiam nie mniej

wieź się Pan przelęknij, albo co.

Pan żeś Różewicza poetę, z jakimś, nieznajomym mi osobiście, zagranicznym obywatelem pomylił.

Pamiętam jak dziś, jak niejaki Siemion, aktor scen warszawskich i prowincjonalnych, się wcielał.

Czy Pan sugeruje, że onże Siemion pisuje na TXT? Jako Pani Gretchen?

Pozostaję w przerażeniu

PS Lepiej do Hiszpanek, nota bene, niż do Dunek, które, moim zdaniem, natura sama przez się, do jazdy na rowerze przysposobiła.

Ja nie napisałam, że jestem nieżywa tylko, że stara.

Widzę jednak różnicę.

Znaczącą nawet dla kobiety w moim wieku.

Piecyk wypalony, ale się postanowił wyłączyć z tajemniczych powodów i nie chce się włączyć.

Bliska jestem Pańskiej rady, żeby go wyrzucić.

Pomyślę jeszcze.

i tak dobrze, że się Panu z dramatycznym utworem Do piachu nic jeszcze nie skojarzyło.

Pozdrawiam recesywnie

Mimo wszystko by mnie Pan nie porównywał do Wojciecha Siemiona…

Za to niektóre elementy powinnam posiadać, zapożyczone od Hiszpanek…

I jeszcze do spółki z Panem Yayco sobie dworujecie z kobiety siedzącej po cichu, w kąciku, pod wielką warstwą pledów.

Dobrze, że Igle się zepsuł komputer bo jak by tu się do Panów dołączył...

Jedno jest pewne nie jestem Siemionem Wojciechem, aż tak nie marudzę.

Z Hiszpanki to nie mam nic, żadnego elementu.

Się Panowie bawią kosztem kobiety.
Starej i schowanej.

podobno najlepszy jest na te stworzenia, co to je Pan Pani Gretchen podsylal. Z glodu wtedy giną, ale za to higienicznie. A piec to Pani Gretchen powinna przebudować i mile chwile potem nad komputerem na zapiecku spędzać. I cieplo i ciekawie byloby zarazem.

Z hutniczym pozdrowieniem

do tych, co przypisują życzliwość czy do tych co tę życzliwość oidczuwają, bo że się powtórzę, to nie to samo.
Takie mam wrażenie.

okazuj Pan życzliwość czynnie, to i odczuwany poziom się podniesie.

Zapewne.

Proszę pamiętać, że z badań wynika, że młody Pan będziesz jeszcze długo. Aktualnie naród uznaje, że młodość trwa do wieku 35 lat i trzech miesięcy i z roku na rok się w jego opinii ta młodość wydłuża.

Pozdrawiam pana, gratulując

a mnie faktycznie coś dzisiaj lekko telepie.

Ciekawe czy sobie to na wieczna rzeczy pamiątkę przywiozłem, czy to tutejsze?

Pozdrawiam refleksyjnie

Jeszcze mi się skojarzyło.

Ja bym sobie kuchnię przebudowała gdybym wiedziała o tych 56 centymetrach, ale nie wiedziałam.

Zresztą w takim mieszkaniu jak ja mieszkam to słowo przebudowa jest najwłaściwsze, żeby w duchu epoki się utrzymać.

Ja mam spiżarnię jako odrębne pomieszczenie, z osobną wentylacją przy kuchni więc sam Pan rozumie.

W sprawie indywidualnego wyzwolenia to chyba jak raz Pan trafił. Chociaż ja to nazywam niezależnością. Tak wolę.

A co do tych Hiszpanek i atrybutów. Tylko papierosy Panie Yayco.

I kto Panu naopowiadał o flamenco bez ubrania na stole?

Naprawdę starszej kobiecie nie wypada. I jak by to nędznie wyglądało?

W jednym ma Pan bezdyskusyjną rację. Jestem ledwo żywa.

Pewnie trochę z wieku a trochę z czego innego.

Pozdrawiam poruszona Pańską przenikliwością...

niech Pani weźmie aspirynę (jak bylem młody to mówiło się weź kogutka) i się wyśpi.

Zaraz się Pani poprawi. I to marudzenie Pani odbędzie.

A jak Pani o niezależności pisze, to znaczy jasno, że Pani szkli z wilkiem swoim, aby się osobom zasłużonym (jak nie przymierzając Pan Lorenzo i niżej podpisany) przypodobać.

Osoby starsze nie są niezależne, proszę pani. Już nie.

Pozdrawiam, dopijając

upieram się, bo jeszcze trochę pamiętam. Mianowicie pamiętam, co pisałem, zanim Pani tu nastała.

O Pani mianowicie. Bym się wygłupiał, jakbym twierdził, że nie wiem, że Pani w młodym się znajduje wieku. Nie zamierzam, Proszę Pani.

To, że jeden z drugim, małorolny hreczkosiej, czytać nie umie, to nie znaczy, że ja zapomniałem, a Pan Lorenzo nie przeczytał. I jeszcze pare kumatych osób.

To, że kilku gości nie potrafi zapamiętać (zapewne dla umu słabowatego) jak się Pani nazywasz, a inni lepiej wiedza od Pani w kwestii cywilnego statusu, to nie znaczy, że reszta kompletnie głupia w sobie pozostaje.

Więc proszę wyzdrowieć szybciutko i już nie marudzić o tym piecyku. Młode osoby, wiosną zwłaszcza, powinny starszych bawić swoją radością. Tak uważam.

A Pani, jak ten tam Grześ. Boję się, że on też kupi sobie włoski piecyk. Nie daj Boże, gazowy.

Zdrowia życzę stanowczo

I bardzo dobrze.

Pozdrawiam