Jak zapewne pamiętacie, tydzień temu doszło do podpisania Traktatu Lizbońskiego przez Lecha Kaczyńskiego. Wspomniane wydarzenie było dla mnie ciężkim przeżyciem, po którym nadal nie mogę dojść do siebie. Warto jednak wiedzieć, iż niedługo po ratyfikacji TL napisałam kilka katastroficznych wierszy patriotycznych, wyrażających moją rozpacz i przerażenie. Pozwólcie, że zaprezentuję Wam jeden z nich. Mój utwór nie jest wybitny, ale bardziej chodzi w nim o zobrazowanie negatywnych emocji niż o bogatą formę. Jeśli wszystko pójdzie zgodnie z planem, tekst pt. “Zgroza” zostanie opublikowany w PPN-owskim tygodniku “Tylko Polska”, a może nawet w kwartalniku kulturalnym “Kozirynek”. Miłej lektury!

Natalia Julia Nowak

“Zgroza”

Umarła, umarła Ojczyzna,
choć krzyczą, że nic się nie stało!
Kościste ramiona rozpaczy
objęły strwożone me ciało!

Czerwone źrenice złej Zgrozy
spaliły spojrzeniem Pociechę...
Ach, widzę wzrok Pana Szatana
i czaszkę skrzywioną uśmiechem…

Lizbona, Lizbona, Lizbona:
wciąż słyszę złą wieść o Traktacie!
Niewola, Niewola, Niewola:
dziś jest tylko ona, mój Bracie!

Opuszcza mnie wszelka Nadzieja
i resztki dziecinnej Ufności…
Jedynie ta Zgroza jesienna
nie daje mi trwać w Samotności…

10 października 2009 roku
(dzień ratyfikacji Traktatu Lizbońskiego)