Dla Niej, Małej M., dla innych też

szukasz wyjścia z zapętlenia w miejscu i czasie. nie wiesz
dlaczego twoje życie po raz kolejny stanęło do góry nogami.
przekrzywiasz głowę, czynisz to z dziwnym grymasem;
masz alfabet tańczących kroków po właściwych słowach.
tutaj zrobiło się pusto, więc przechodzisz na drugą stronę.

na pytanie: skąd się wzięła jego wyższość – nie znajdujesz
odpowiedzi. przecież wzrost nie świadczy o niczym jeszcze,
nie stanowi, nie rzutuje.
niczym młotkiem gwoździe wbijał cię swoją butą w nicość.
czy pozwolisz sobie na to?

album zamknij, odłóż, schowaj. wspomnienia przykryj nowymi
zdarzeniami, a nuż się los uśmiechnie i fatum się odmieni.
mdły smak goryczy, po zdarzeniach przykrych, przepłucz tantum verde
powiedz: cóż, co było, to było, nie odstanie się przecież.

na tej pięciolinii nut nie zgracie razem. przeszkodą jest wasze staccato