Był przystankiem na twojej drodze
w nim poszukałaś schronienia przed gradem oskarżeń
i nagłymi burzami latorośli
Niczym ogrodnik przycinał dzikie wino.

Silne ramiona chroniły cię niejednokrotnie
przed spiekotą wstydu się skryłaś by łzami oczyszczać duszę
uczyłaś się tego co trzeba pilnie jak uczennica w ławce
ambitnie ale nie byłaś jeszcze gotowa by wsiąść i odjechać
do swego celu

Teraz już możesz – jesteś gotowa i wiesz jak pokonać lęk
A on dziękuje że zechciałaś przysiąść u niego na chwilę
było mu miło
Już czas
już dobrze już jedź i nie oglądaj się za siebie

Szczęśliwej drogi jedyna
jedyna zdolna i pilna uczennico tajników życia.