Zwróć uwagę, że Autor odnosi się przede wszystkim do baśni i legend europejskich, więc np. Poe nie wchodzi do tego zbioru.
Twórczości niemieckich romantyków (może z wyjątkiem Goethego, a i to dość pobieżnie) nie znam. A jak nie znam, to nie mogę się na ten temat wypowiadać.

Jednakże, pozwolę sobie poczynić kilka uwag natury ogólnej.
Nie wszystkie łotrowskie postacie przedstawiane w literaturze noszą znamiona psychopatii. Te cechy są dość szczególne i jasno zdefiniowane. Ergo, nie każdy morderca czy złodziej jest psychopatą tak, jak i nie każdy psychopata jest mordercą czy złodziejem.

Jeśli zaś chodzi o “Drakulę” Brama Stokera, to Sheridan pisze tu o metaforze psychopaty, a nie o wampirze-psychopacie per se. Pisze też, że takich postaci (obdarzonych przez pisarzy szczególnymi cechami, właściwymi psychopatom) było w tamtym okresie niewiele. Niewiele, nie oznacza, że do czasu pojawienia się powieści Stokera nie było ich wcale.

Bardzo się cieszę, że uznałeś ten artykuł za interesujący. Dziękuję. :)