No nie. To może dotyczyć żywności, która nie wymaga daleko idącej obróbki.
Chleb każdy zrobi. Kiełbasie też niejeden da radę.

Butów sam nie będziesz robił, nie wrócą też kołowrotki.
Nie mówiąc już o laptopie czy komórce. Bez których żyć już nie umiemy.

Dotyczyć to może usług. Z przyczyn oczywistych.

Także w jakimś stopniu takich np. zawodów medialnych: u nas każdy sam sobie zecerem i korektorem; co gorsza sami radzimy sobie ze składem i grafiką, co odbija się na jakości.

Wiele rzeczy robimy samodzielnie, bo przemysł dostarcza nam półprodukty i zaawansowane narzędzia. Ale jak chcemy mieć coś zrobione dobrze — potrzebny jest specjalista.

I tu okazuje się następna rzecz, warta dyskusji.
Dziś często specem jest miłośnik (amator), nie zawodowiec.
I to jest wyzwanie dla sprofesjonalizowanego systemu dystrybucji, który zapędzil się w pułapkę strategii marketingowych, zapominając o rzetelności i pasji zawodowej.