mialem dziwne przeczucie, że dluga droga przed nami. Pisząc nami mialem oczywiście na myśli mlodsze pokolenia. Mają odpowiedni ladunek entuzjazmu, wyksztalcenie, czystą, rzeklbym – niepokalaną – życiem w PRL przeszlość, pęd do tworzenia czegoś nowego (nic w tym zlosliwego z mojej strony nie ma).

No i odpowiednia szczypta sarkazmu. A nawet surrealizmu.

Dobrego wieczoru

PS. A o której hecy Sasiad mysli: o ropie czy cerkwi? Obie sąraczej z gatunku voodoo. Acz konsekwencje mogą być śmieszne.