Ale tu się jawią dwie prawidłowości. Pierwsza – pozostali konkurenci do prezydentury nikną w cieniu. Druga – na placu pozostają dwaj gracze ze swoim skrajnie usztywnionym pozytywnym i negatywnym elektoratem.

I wygrywa posiadacz większego elektoratu.

Moim zdanie pisowscy “pijarowcy” bardzo źle się bawią.