Nie wiem jak to u Daukszewicza szło, ale końcówka marzeń bogoojczyźnianego opozycjonisty brzmiała mniej więcej tak:

A gdy wreszcie zwyciężymy, i sen piękny nam się żiści
To tę Polskę rozpieprzymy!
Ale My!!
Nie komuniści!

Pozdrawiam, wszystkim tym zniesmaczony

tarantula