grześ mówi – nadzieja może zawieźć, jak ten łańcuch

Ty mówisz – nadzieja nie może zawieźć ponieważ jest realnie

Druga mówi Ci tak:

Istota nadziei polega na braku pewności spełnienia.

To coś jak powiedzenia: spróbuj w niczym ci to nie zagraża , spróbuj bo już nie ma wyjścia , załóż, że będzie dobrze

Zakład Pascala, tak porażający w swej prostocie, jest w gruncie rzeczy aktem nadziei…

Nadzieja jest jak poszlaka w sądzie – nie udowadnia lecz uprawdopodobnia.

Gdyby nadzieja była pewnością nie byłaby nadzieją.

Warto ją złapać za rękę, bezwzględnie warto, ale w nadzieję wpisany jest margines rozczarowania.

Tekst z Izajasza nie odnosi się do nadziei, odnosi się do miłości.