Nie wyobrażam sobie twardego jądra jako instytucji wewnątrzunijnej, bo siłą rzeczy musiałoby ono obejmować kwestie, które wymagają jednomyślności wszystkich członków.
Nie zakładam też, żeby Unia miała się rozlecieć. Natomiast jestem w stanie sobie wyobrazić, iż pozostanie ona na etapie wspólnego rynku. To Niemiec i Francji satysfakcjonować nie będzie, więc spróbują według mnie jednak szukać formuły, która doda im wagi politycznej.
W szaty instytucjonalne tego nie ubiorę, bom za głupi, ale nie uwierzę, żeby wspomniane państwa zgodziły się na spadek ich znaczenia w świecie.
Dlatego obawiam się, że cokolwiek wymyślą, to Polska na tym nie zyska.
Fischer zaś jest tylko jednym z głosów w toczącej się debacie. Tylko ja nie słyszałem polskiego głosu, który przedłożyłby realne kontrpropozycje.
Chciałbym mieć po prostu pewność, że alternatywy dla Lizbony nię będa gorsze.

Konrad