Ja najbardziej lubię te srebrne trykoty :)

Srebrne powiadasz. To podobno już passé. Teraz dobrze wygląda się w czarnych;)

Ale Zimoch Tomasz(ten sprawozdawca sportowy z radia) nawet jak Adam miał srebrny w Lahti w 2001, to widział na jego ciałku cytuję: “każdą kosteczkę”

Media mogą sobie te pytania w buty wsadzić. :) Ale przecież o czymś muszą gadać.

I tak wiadomo, że szanse na medal(e) ma tylko Justyna Kowalczyk. W następnej kolejności Tomek Sikora i… dalej już tylko cuda.

Czy my posłaliśmy kogoś do jazdy na saneczkach albo jakiegoś wariata do skeletonu?
Bo jeśli tak, to może trzeba zacząć się modlić o ich powrót w jednym kawałku.
Zdaje się, że tor jest spieprzony. Po dwóch dniach treningów saneczkarzy wyrobili limit wypadków (w tym dwóch bardzo ciężkich) za trzy olimpiady.

Pozdro.

[edit]Niestety, jeden z tych wypadków okazał się śmiertelnym.

trzy lata byłam w juniorskiej reprze Polski :)

civil disobedience

Ty jesteś jakaś niezwykła, czy coś?;)

Napisz mi lepiej czego nie robiłaś, to w tym czasie ochłonę.

Pino z miotłą. Niezłe rzeczy…:)

Ani pesymizm ani chłodna kalkulacja.
Wiara w “cuda”. Ot co! Jak na Magię przystało. :)

Wczoraj ta “wiara” polegała na bacznej obserwacji twarzy skoczków siadających na belce. Jakby to powiedzieć...
– patrząc na Ahonena i Schmitta “wiedziałam”, że wylądują pierwszej dziesiątce
– patrząc na Szlirencałera czy Morgiego “wiedziałam”, że nie dadzą rady wygrać tego konkursu. Spalili się psychicznie zanim skoczyli.
– patrząc na Ammana “wiedziałam”, że i tak będzie pierwszy (oceny za styl były do dupy, pardą).
– twarz Adama wyrażała spokój i pewność. No to stał się “cud”. ;)

Pewniaki pt. Justyna i Tomek są pewniakami medialnymi. A że na trasach biegowych też będą dziać się “cuda”, można było zobaczyć już wczoraj.

To sobie pójdę. Zaklinać. :)